BAŃKI LEKARSKIE
Stawianie baniek to stara i sprawdzona przez nasze babcie metoda leczenia. Terapia próżniowa, jaką jest stawianie baniek, to doskonały sposób na infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc oraz ogólne osłabienie układu odpornościowego.
Lecznicze właściwości baniek odkryto już na Dalekim Wschodzie, gdzie wykorzystywane były głównie w terapiach przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Zauważono również, że dzięki poprawie krążenia krwi wpływają łagodząco na stresy i napięcia oraz odtruwają organizm
JAKA JEST ZASADA DZIAŁANIA BANIEK?
Klasyczne bańki, to małe szklane naczynia, które dzięki wytworzeniu w nich próżni lub rozrzedzeniu znajdującego się w nich powietrza przysysają się do skóry. To powoduje wciągnięcie skóry do wnętrza naczynka i uruchamia dwa mechanizmy przyśpieszające powrót do zdrowia.
W pierwszej kolejności podrażnione zostają receptory nerwowe w skórze, co działa pobudzająco na narząd związany z odpowiednią strefą skóry i poprawia jego ukrwienie. Następnie, dzięki podciśnieniu z drobnych naczynek krwionośnych, zostaje wyssana niewielka ilość białych i czerwonych ciałek krwi. Po wynaczynieniu stają się one „ciałem obcym” i muszą być usunięte. W tym celu organizm mobilizuje układ odpornościowy, jednocześnie zwalczając infekcję.
KOMU MOŻNA POSTAWIĆ BAŃKI?
Kuracja bańkami jest tania, nieszkodliwa i właściwie przeprowadzona nie wywołuje skutków ubocznych. Można ją przeprowadzić u dzieci, które ukończyły pierwszy rok życia oraz u osób starszych, które jeszcze nie ukończyły osiemdziesiątego roku życia. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to zabieg może być powtarzany co drugi dzień
JAK WYGLĄDA STAWIANIE BANIEK?
Stawianie baniek klasycznych jest trudne i powinniśmy najpierw trochę poćwiczyć, zanim użyjemy ich po raz pierwszy. Na szczęście w Przychodni Św. Ojca Pio można wykonać taki zabieg na miejscu lub zamówić pielęgniarkę środowiskową do domu.
Przed zabiegiem myjemy bańki ciepłą wodą i osuszamy. Przygotowujemy także chorego, natłuszczając jego skórę wazeliną lub maścią rozgrzewającą i rozmasowując. Jeżeli miejsca, w których chcemy stawiać bańki są mocno owłosione, to musimy je najpierw ogolić. Tak przygotowani możemy zacząć zabieg. Zależnie od leczonej dolegliwości bańki można postawić na klatce piersiowej lub plecach (przeziębienie, zapalenie oskrzeli lub płuc), w okolicach lędźwi lub krzyża (rwa kulszowa, bóle zwyrodnieniowe kręgosłupa), wzdłuż kręgosłupa po obu jego stronach (neuralgie, nerwice narządowe, zespoły bólowe kręgosłupa).
Baniek nie stawiamy na sam kręgosłupie, łopatkach ani obojczykach. Powinnyśmy wybierać umięśnione partie ciała i z podściółką tłuszczową, wtedy bańki będą się dobrze trzymać. Baniek nie wolno przystawiać w okolicy serca, dużych naczyń krwionośnych, na piersiach, a także w obrębie zmian skórnych (na pęcherzach, brodawkach itp.).
Po około 15-20 minutach lekkim ruchem kciuka zdejmujemy bańki. Po zabiegu skórę chorego powinniśmy przetrzeć spirytusem a później natłuścić. O dobrze wykonanym zabiegu świadczą ciemnoczerwone placki w miejscach przystawiania baniek. Na koniec dopilnowujemy, by chory dobrze się okrył i poleżał trochę pod ciepłym kocem.
PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA BANIEK
Przeciwwskazaniami do stawiania baniek są: nadmierna kruchość naczyń, zespoły upośledzonej krzepliwości krwi, choroby autoimmunologiczne, nadciśnienie tętnicze o charakterze skaczącym, czynna choroba nowotworowa, gruźlica, drgawki, atopowe zapalenie skóry, niedokrwistość, niewydolność krążenia, długotrwałe, wyniszczające choroby, ciąża.
Bańki lekarskie to jedna z najstarszych naturalnych metod leczenia stosowana w wielu rejonach świata, oparta na pobudzeniu naturalnych mechanizmów obronnych poprzez wywołanie miejscowego przekrwienia, które jest silnym bodźcem dla organizmu do wytworzenia przeciwciał. W Polsce zalecane są najczęściej bańki ogniowe stosowane w przypadku chorób zapalnych układu oddechowego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia pełne uprawnienia do wykonania tego zabiegu mają pielęgniarki.