MONONEUROPATIA
Uszkodzenie pojedynczego nerwu obwodowego nazywamy mononeuropatią. Jej najczęstszą przyczyną jest fizyczne uszkodzenie nerwu powstałe na skutek jakiegoś wypadku. Jednak długotrwały nacisk na nerw, spowodowany np. siedzącym trybem życia lub regularnie powtarzające się ruchy, także mogą wywołać mononeuropatię.
Zespół cieśni nadgarstka jest najczęstszym rodzajem mononeuropatii. Przyczyną tej choroby jest najczęściej obrzęk zapalny nerwu lub tkanek otaczających ten nerw, a także zwyrodnienia lub pourazowe zacieśnienia ograniczonej przestrzeni kanału nerwowego nadgarstka. Ludzie, których praca wymaga wielokrotnego wysiłku nadgarstka (tak jak pracownicy linii montażowej, robotnicy fizyczni, a także wszyscy, którzy korzystają z klawiatur komputerowych przez długi czas) są najbardziej narażeni na powstanie tego schorzenia.
W wyniku uszkodzenia nerwu chory może odczuwać odrętwienie, mrowienie, nieprawidłowe odczucia i ból trzech pierwszych palców dłoni od strony kciuka. Taka osoba może budzić się w nocy z odrętwienia ręki lub odkryć, że przy wykonywaniu takich czynności, jak użycie suszarki do włosów odrętwienie dłoni jest bardziej zauważalne. Z czasem zacieśnianie tunelu nerwowego może spowodować osłabienie mięśni dłoni jak również powodować ból, mrowienie lub pieczenie w ramieniu oraz w barku.
Oto przykłady innych mononeuropatii, które mogą powodować osłabienie pozostałych części ciała:
Neuropatia nerwu łokciowego – Spowodowana jest zwykle uciskiem w okolicy łokcia, gdzie nerw ten przebiega w stosunkowo płytkim rowku kostnym, tuż pod skórą. Pierwszym objawem jest ból i parestezje w obrębie 4-go i 5-go palca oraz zewnętrznej strony ręki i przedramienia. Następnie pojawia się osłabienie siły palców i zanik mięśni międzykostnych ręki.
Neuropatia nerwu promieniowego – Wskutek wielogodzinnego ucisku ramienia przez ciężar własnego ciała dochodzi do porażenia prostowników i ręka przybiera kształt opadający. Uszkodzenie to nazywane jest również „porażeniem sobotniej nocy”, gdyż zdarza się najczęściej po nadużyciu alkoholu i głębokim śnie w jednej pozycji.
Neuropatia nerwu strzałkowego – Do uszkodzenia najczęściej dochodzi w okolicy główki kości strzałki, często jako wynik noszenia wysokiego, twardego obuwia lub urazu w tej okolicy (np. upadek na motocyklu). Objawia się opadaniem stopy zmuszającym do wysokiego unoszenia kolan w czasie chodzenia.
Neuropatia obwodowa może mieć także wpływ na nerwy, które kontrolują ruch mięśni (nerwy ruchowe) oraz te, które wykrywają odczucia takie jak zimno lub ból (nerwy czuciowe). W niektórych przypadkach może to mieć wpływ także na narządy wewnętrzne, takie jak serce, naczynia krwionośne, pęcherz moczowy lub jelita. Neuropatia, która wpływa na narządy wewnętrzne nazywana jest neuropatią autonomiczną. Ta rzadka choroba może powodować niskie ciśnienie krwi lub problemy z poceniem się.
POLINEUROPATIA
Polineuropatia to uszkodzenia większej liczby nerwów obwodowych w tym samym czasie. Przyczyn polineuropatii może być wiele, jednak najczęściej wymieniane to narażenie na toksyny (jak przy nadużyciu alkoholu), niedożywienie (zwłaszcza niedobór witaminy B) oraz powikłania z powodu chorób takich jak rak lub niewydolność nerek.
Jednym z najbardziej powszechnych form przewlekłej polineuropatii jest neuropatia cukrzycowa, która występuje u ludzi z cukrzycą. Jej bardziej nasilone objawy można zaobserwować u osób, które źle kontrolują poziom cukru we krwi. W sporadycznych przypadkach cukrzyca może powodować także mononeuropatię.
Najczęstsze objawy polineuropatii to:
mrowienia
drętwienia
utrata czucia w rękach i nogach
pieczenie w stopach i dłoniach
Ponieważ osoby z przewleką polineuropatią często tracą zdolność do odczuwania temperatury i bólu, częściej także ulegają oparzeniom, a nawet otwartym skaleczeniom. Jeżeli uszkodzone są także nerwy narządów wewnętrznych, może to powodować biegunkę lub zaparcia, a także utratę kontroli nad pęcherzem moczowym lub pracą jelit. Może także wystąpić rażąco niskie ciśnienie krwi oraz zaburzenia seksualne.
Jednym z najpoważniejszych typów polineuropatii jest zespół Guillain-Barre, rzadka choroba, która atakuje nagle. Układ odpornościowy organizmu atakuje nerwy w organizmie, które opuszczają rdzeń kręgowy. Objawy tej choroby zazwyczaj pojawiają się szybko i gwałtownie, w niektórych przypadkach prowadząc do paraliżu. Wczesne objawy zespołu Guillain-Bare to osłabienie i mrowienie, które ostatecznie mogą rozprzestrzeniać się w górę do ramion. Problemy z ciśnieniem krwi, zaburzenia rytmu serca i trudności z oddychaniem mogą wystąpić w cięższych przypadkach. Jednakże pomimo zaawansowania choroby, poprawa stanu pacjenta zawsze zależy od szybkości i sposobu leczenia pacjenta. Badania kliniczne wykazują wysoką skuteczność terapii kwasem liponowym w dawce 600mg, dostępną także jako wlewy dożylne w Przychodni Św. Ojca Pio w Gdańsku.