Na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) cierpi 300 tys. Polaków, głównie osób młodych.

Istotą choroby jest przewlekły proces zapalny błony maziowej wypełniającej wewnętrzną część stawu.
Zaatakowane bywają palce rąk i stóp, łokcie, kolana, biodra. Rozwój choroby ograniczającej
możliwość ruchu prowadzi często do niepełnosprawności.

Reumatoidalne zapalenie stawów, należące do chorób przewlekłych i nieuleczalnych, prowadzi do
zniszczenia chrząstki i powierzchni stawowych kości, uszkodzenia więzadeł, destrukcji stawów i
tkanek stawowych, a w stadiach bardziej zaawansowanych do zniekształceń, a także deformacji,
przykurczów i wysięków. RZS powoduje także liczne powikłania, m.in.: wysiękowe zapalenie
opłucnej, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwistość związaną głównie z niedoborem żelaza,
wtórną skrobiawicę nerek, rumień dłoniowy, zapalenia nadtwardówki. Choroba miewa okresy
zaostrzeń objawów i ich wycofania się, przy czym czas ten kształtuje się różnie u poszczególnych
pacjentów.

Kto choruje?
RZS to choroba autoagresywna, tzn. związana z zaburzeniami pracy układu odpornościowego, który
zaczyna atakować i niszczyć stawy. Specjaliści podejrzewają, że chorobę wyzwala jakiś czynnik
zakaźny, który inicjuje procesy autoimmunologiczne. Jednak o tym, kto zachoruje na to schorzenie, w
głównej mierze decydują czynniki genetyczne.

Pierwsze objawy
Pierwszymi sygnałami mogącymi świadczyć o chorobie są: zmęczenie, bóle mięśni i stawów, również
stany podgorączkowe. W początkowym okresie choroba obejmuje zwykle stawy nadgarstkowe i
stawy drobne rąk i nóg. Pojawia się tzw. sztywność poranna stawów i mięśni, wieczorem z kolei ich
ból. Rozwój choroby doprowadza do zniekształceń, deformacji w stawach kończyn górnych i dolnych.
RZS leczone za późno lub nieprawidłowo prowadzi stopniowo do uszkodzenia stawów i
niepełnosprawności.

Badania i leczenie
Przy rozpoznaniu choroby pomocne są dodatkowe analizy i badania – przede wszystkim OB., tzw.
opad krwi, odczyn Waalera-Rosego, a także elektrofereza potwierdzająca rozwój procesu zapalnego,
zdjęcia rentgenowskie, USG.
Walka z chorobą jest trudna. Medycyna na ogół jednak skutecznie łagodzi przykre objawy i
modyfikuje rozwój schorzenia, dysponując m.in. całą gamą leków przeciwzapalnych, działających
jednocześnie przeciwwysiękowo i przeciwbólowo. Powodzenie terapii w dużej mierze zależy od
samych chorych, od ich wytrwałości, nastawienia do zabiegów, rehabilitacji i farmakoterapii.

Pomocna rehabilitacja
W przypadku zdiagnozowania reumatoidalnego zapalenia stawów niezbędne jest podjęcie
konkretnych działań, które mają na celu zahamowanie postępu choroby. Im szybciej zostaną podjęte
działania, tym większa szansa na ograniczenie negatywnych skutków schorzenia. Pierwsze miesiące
są często kluczowe z punktu widzenia skuteczności leczenia. Leczenie zawsze dobiera się
indywidualnie, bo nie ma dwóch identycznych przypadków choroby. Obowiązuje jednak zasada –
leczenie musi być kompleksowe, czyli obejmować farmakoterapię i fizjoterapię np. w postaci
magnetoterapii, laseroterapii, hydroterapii (zabiegi w wodzie). Podstawową metodą leczenia
usprawniającego jest też leczenie ruchem – kinezyterapia. Dzięki niej następuje odżywienie chrząstki
stawowej, zwiększenie zakresu ruchów, likwidacja przykurczów, a także przywrócenie prawidłowej
funkcji mięśni.

Czy wiesz, że…
RZS (reumatoidalne zapalenie stawów) należy do tzw. układowych chorób tkanki łącznej, u podłoża
których leżą zaburzenia w odpowiedzi immunologicznej. Cechą charakterystyczną tych chorób jest
obecność u chorych autoprzeciwciał.
Przewlekły, postępujący proces zapalny rozpoczyna się w błonie maziowej stawów, prowadzi do
niszczenia tkanek stawowych, zniekształceń i upośledzenia czynności stawów, a w konsekwencji do
niepełnosprawności chorego.
Na RZS chorują zarówno starsi, jak i młodzi. Można wyróżnić dwie grupy młodych dotkniętych tym
schorzeniem. Pierwsza – to osoby, które zachorowały jako dzieci. Choroba rozpoczynająca się przed
16. rokiem życia jest określana jako młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, które z czasem może przybierać typowe cechy RZS.

Druga grupa – to ci, którzy zachorowali po 18. roku życia, u nich choroba zwykle zajmuje drobne stawy rąk, stóp.

 

 

Źródło: https://sklep.naszdziennik.pl https://www.szlachetnezdrowie.pl

Anna Zalech „Nasz dziennik” Czwartek, 14 listopada 2019, Nr 264 (6620) – Szlachetne zdrowie

aleastudio